Knanaya Community has special customs in connection with their marriage. The wedding ceremonies stress that marriage is not just a sacrament and contact between the man and the woman, but an entering into a contract and a relationship between the families of the bride and bridegroom.
Knanaya Community is a very distinct ethnic and religious group whose ancestry traces back to Abraham. Knanaya Christians, a hybrid people of Indian and Jewish descent, carved a unique niche for themselves in India. They developed a style of life that was borrowed from both their jewish and Indian progenitors but jelled into something that was essentially their own. Knananites continue to be an endogamous community.
വിവാഹ ചടങ്ങുകളിൽ പുരാതനകാലം മുതൽ വ്യത്യസ്തതയും പാരമ്പര്യവും കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന വിഭാഗമാണ് കേരളത്തിൽ കസ്തവ വിഭാഗമായ ക്നാനായ സഭ. സ്വവംശ വിവാഹനിഷ്ടകർശനമായി പിന്തുടരുന്ന ക്നാനായ വിഭാഗത്തിന്റെ വിവാഹ ചടങ്ങുകൾ കൗതുകം നിറഞ്ഞതും ഒപ്പം വ്യത്യസ്തവുമാണ്. കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആഘോഷമായാണ് ക്നാനായ വിഭാഗം വിവാഹത്തെ കാണുന്നത്. വിവാഹം സ്വർഗത്തിൽ നടക്കുന്നുവെന്നാണു സങ്കൽപ്പം. അത്യാഥാർത്ഥമാക്കുന്ന രീതിയിലാണ് ക്നാനായ കല്യാണങ്ങൾ.
BETROTHAL
കത്തോലിക്ക പാരമ്പര്യം പിന്തുടരുന്നവയാണ് ക്നാനായ സഭയിലെ വിവാഹ നിശ്ചയവും.വരനും വധുവും മാത്രമല്ല ഇരുവരുടേയും ബന്ധുജനങ്ങളും ചടങ്ങിൽ സംബന്ധിക്കും. ചടങ്ങുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പ്രത്യേക പ്രാർത്ഥനകളും പുരാതന പാട്ടുകളുമുണ്ട്. ക്നാനായ ചടങ്ങുകളിൽ കുടുംബത്തിലെ എല്ലാ അംഗങ്ങൾക്കും പ്രത്യേകിച്ച് കാരണവന്മാർക്ക് പ്രത്യേക സ്ഥാനമാണുള്ളത്. വധൂവരൻമാരുടെ അമ്മാവൻമാർ കൈകൊടുത്ത് ആശ്ലേഷിക്കുന്ന ചടങ്ങാണ് ആദ്യം . വിവാഹത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളുടെ ചുമതലയേറ്റെടുക്കുന്നതിന്റെ സൂചനയാണിത്. വിവാഹനിശ്ചയ ദിനം പള്ളിയിലെ ചടങ്ങിനുശേഷം ഭക്ഷണത്തിനായെത്തുമ്പോൾ മറ്റു വിവാഹ നിശ്ചയങ്ങളിൽ നിന്ന് വിഭിന്നമായ ഒരു ആചാരം ആരെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തും. പെണ്ണിന്റെ അമ്മാവൻ ഒരു കിണ്ടിക്കകത്ത് വെള്ളവുമായെത്തി വരന്റെ അമ്മാവന് കൈകഴുകാൻ ഒഴിച്ചുകൊടുക്കും.
MYLANCHI IDEEL AND CHANTHAM CHAARTHU
ക്നാനായ വിവാഹങ്ങളുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത വിവാഹത്തിന്റെ തലേദിവസം വീടുകളിൽ നടത്തുന്ന ചടങ്ങുകളാണ്. വരന്റെ വീട്ടിൽ ചന്തംചാർത്തലും വധുവിന്റെ വീട്ടിൽ മൈലാഞ്ചിയിടൽ ചടങ്ങുമാണ് തലേദിവസം അരങ്ങേറുക. പരമ്പരാഗതമായി പിന്തുടരുന്ന ഈ ചടങ്ങുകൾക്ക് ആധുനിക കാലത്തും മാറ്റമില്ല. മുൻകാലങ്ങളിൽ 16-17 വയസിൽ വിവാഹം നടത്തുന്ന പതിവുണ്ടായിരുന്നതിനൽ ആദ്യമായി വരനെ ക്ഷൗരം ചെയ്ത് ഭംഗിയാക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായാണ് ചന്തംചാർത്തൽ ചടങ്ങു നടത്തിയിരുന്നത്. പ്രതീകാത്മകമായാണെങ്കിലും ഇന്നും ഇതു തുടരുന്നുണ്ട്. പുരാതനപാട്ടുകളുടെ അകമ്പടിയോടെയാണ് ഈ ചടങ്ങുകൾ. വരനെ പ്രത്യേകം തയറാക്കിയ പീഠത്തിൽ ഇരുത്തിയ ശേഷം ക്ഷരകൻ ചടങ്ങിൽ സംബന്ധിക്കാനെത്തുന്നവരോടു മൂന്നു തവണ അനുവാദം ചോദിച്ച ശേഷമാണ് ചടങ്ങു നടത്തുക. ചടങ്ങിനു ശേഷം കുളിച്ച് പുതിയ വസ്ത്രം ധരിച്ചെത്തുന്ന വരനെ വീണ്ടും വരന്റെ അളിയൻ പീഠത്തിൽ ഇരുത്തും. തുടർന്നാണ് മധുരം വയ്ക്കൽ ചടങ്ങ്. പ്രത്യേകം തയാറാക്കിയ വെൺപാച്ചോർ വരന്റെ അപ്പാപ്പൻ അല്ലെങ്കിൽ പേരപ്പൻമാർ വരന് നൽകുന്നതാണിത്. തലയിൽ പ്രത്യേക രീതിയിൽ തോർത്ത് കെട്ടി സഭയിലുളളവരോട് മൂന്ന് തവണ അനുവാദം ചോദിച്ചാണ് മധുരം വയ്ക്കൽ ചടങ്ങു നടത്തുന്നത്. ഇതേദിവസം വധുവിന്റെ വീട്ടിൽ നടക്കുന്ന ചടങ്ങ് മൈലാഞ്ചിയിടൽ എന്നാണറിയപ്പെടുന്നത്. പെൺകുട്ടിയുടെ സഹോദരിമാർ ചേർന്ന് പ്രത്യേക പീഠം തയാറാക്കി പെണ്ണിനെ പീഠത്തിലേക്ക് ആനയിക്കും. വധു ഗൃഹത്തിലെ തലേദിവസത്തെ ചടങ്ങുകൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുന്നത് സ്ത്രീകളാണ്. സഭയിൽ മൂന്നു തവണ അനുവാദം ചോദിച്ച ശേഷം വധുവിന്റെ വല്യമ്മമാർ ചേർന്ന് മൂന്നുതവണ മൈലാഞ്ചി ഇടുന്നതാണ് ഈ ചടങ്ങ്. ചടങ്ങിനു ശേഷം വസ്ത്രം മാറിവരുന്ന പെണ്ണിന് മധുരം നൽകും.
THALI
ക്നാനായ വിവാഹ കൂദാശയിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസമില്ലെങ്കിലും വരൻ വധു വിന്റെ കഴുത്തിലണിയിക്കുന്ന താലിക്ക് വ്യത്യാസമുണ്ട്. ഏഴുകൂദാശകളെയം പിതാവും പുത്രൻ പരിശുദ്ധാത്മാവ് എന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന 21 മുത്തുകൾ ചേർത്ത കുരിശുള്ള താലിയാണ് വിവാഹത്തിന് ഉപയോഗിക്കുക. വിരിപ്പാവു സാരിയിൽ നിന്നുള്ള ഏഴു നൂലുകൾ കൊണ്ടുള്ള ചരടിലാണ് താലി കോർക്കുന്നത്. സുറിയാനി ഭാഷയിലുളള പെരുമറിയം എന്ന ഗാനം ആലപിച്ച് വിവാഹം ആശീർവദിക്കുന്ന വൈദികരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നു പ്രത്യേക ആശീർവാദം നൽകുന്ന പാരമ്പര്യവും സഭയിലുണ്ട്.
NADAVILI
വിവാഹശേഷം സ്വീകരണസ്ഥലത്തേക്ക് മൂന്നുതവണ നടവിളിച്ചാണ് വധൂവരൻമാരെ ആനയിക്കുക.വരനെയും വധുവിനെയും നടുവിൽ നിർത്തി കാരണവൻമാരെല്ലാം ചേർന്നാണ് നടവിളിക്കുക. ചിലസ്ഥലങ്ങളിൽ മൂന്നാമത്തെ നടവിളിയോടെ വരനെയും വധുവിനെയും ബന്ധുക്കളെല്ലാം ചേർന്ന് എടുത്തുകൊണ്ടു പോകുന്ന ചടങ്ങുമുണ്ട്.
VAZHUPIDUTHAM AND KACHATHAZHUKAL
സ്വീകരണവേദിയിലും പ്രത്യേക ചടങ്ങുകളുണ്ട്. കച്ച തഴുകൽ, വാഴുപിടുത്തം എന്നിവയാണിത്. വാഴുപിടുത്തമെന്നത് പെൺകുട്ടിയുടെ മാതാവ് വരന്റെയും വധുവിന്റെയും തലയിൽ കൈവച്ച് വാഴ്ത്താരു എന്ന പുരാതന ഗാനം ആലപിച്ച് വധൂവരന്മാരെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നതാണ്. പെൺകുട്ടിയുടെ അമ്മയെ സമ്പന്ധിച്ചിടത്തോളം ഏറെ വൈകാരികമായ നിമിഷം കൂടിയാണിത്. ഈ സമയം മാതാവ് ദൈവാനുനുഗ്രഹത്തിനായി പ്രത്യേകം പ്രാർഥിക്കും. വേദിയിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സഭയിലുള്ളവരോട് അനുവാദം വാങ്ങിയാണ് ഈ ചടങ്ങും നടത്തുക. വിവാഹത്തോടനുബന്ധിച്ച് അടുത്ത ബന്ധുക്കൾക്കെല്ലാം പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ നൽകുന്ന ചടങ്ങാണ് കച്ചതഴുകൽ. വിവാഹ ദിനത്തിലെ ചടങ്ങുകൾക്കെല്ലാം നേതൃത്വം നൽകുന്നതു വരന്റെ കുടുംബമാണ്.